بسم الله الرحمن الرحیم

 

مقدمه: ما با پدیده جهل مواجه هستیم،برخی تازه بلوغ فکر میکنند هرجا درمورد راوی کلمه “ضعیف” آمده باشد دیگر فصل الخطاب محسوب میشود وپرونده آن مختومه اعلام میشود ! این جهالت محض است،زیرا اگر کسی رجال شناس باشد میداند ڪه باید قول جارح ومعدّل را بر اساس مبانی سنجید چون قاعده مقدّم بر تطبیق است .
در سابق روایت شریف ومعتبر عیسی بن المستفاد در اثبات شهادت حضرت زهرا﴿؏﴾ را مطرح کرده بودیم﴿اینجا﴾ وصحّت آن را نیز احراز کردیم.

جرح های وارد بر عیسی بن المستفاد بر دو قسمت است :
1. جرح کتاب منسوب به ابن الغضائری
2. جرح معتمدین بر ابن الغضائری
که هردو مردود هستند چون انتساب کتاب به ابن الغضائری ثابت نیست،بنابراین لازم به بحث در این خصوص نیست.یا برخی جرح ها از متأخرین هستند ودرمقام تعارض حجیّ ت ندارند . عیسى بن المستفاد أبو موسى «: گفتیم که شیخ نجاشۍ در مورد عیسۍ بن المستفاد گفته است البجلی..ولم یکن بذاک ،له کتاب الوصیه »

رجال نجاشۍ ج: ۱ ص: ۲۹۷

برای نفی حد اعلۍ است ونه برای نفی صفت،لذا صفت وثاقت یا مدح را  “ولم یکن بذاک ” عبارت برای راوی اثبات میکند .
جهت استشهاد کلام برخی از عظام رجالیّون را ذکر میکنیم که از سخن نجاشی مدح وتوثیق را استنباط کردند

 

❶ وحید بهبهانی : وان کان فیه نوع وثوق من قبیل قولهم لیس بذاک الثقه ولعل هذا هو الظاهر فیشعر على نوع مدح

 الفوائد الرجالیه ج: ۱ ص: ۴۳

❷ مشکینی اردبیلی: قولهم لیس بذاک فهل هو ذم أو توثیق بأن یکون المراد أنه لیس بمرتبه کمال الوثوق و أصل الوثوق موجود أو مجمل وجوه أقربها الأخیر

وجیزه فی علم الرجال ج: ۱ ص: ۸۱

❸ابوعلی حائری قولهم: لیس بذاک الثقه، و لعلّ هذا هو الظاهر، فیشعر الى نوع مدح

منتهى المقال ج: ۱ ص: ۱۳۱۵

و همچنین فرمود : لم یکن بذاک، على المدح أقرب منه إلى الذم
منتهى المقال ج: ۱ ص: ۲۸۶

❹ استرآبادی :لیس بحیث یوثق به وثوقا تامّا و ان کان فیه نوع وثوق، من قبیل قولهم: لیس بذاک  الثقه، و لعلّ هذا هو الظاهر، فیشعر على نوع مدح

منهج المقال ج: ۱ ص: ۱۳۶

❺  علامه مامقانی : وأما قولهم: لیس بذلک الثقه، و… نحوه ، فلا یخلو من إشعار مدح ما، فتدبر

 مقباس الهدایه ج: ۲ ص: ۳۰۲

❻ شیخ علی خاقانی: لیس بحیث یوثق به وثوقا تاما و ان کان فیه نوع وثوق، من قبیل قولهم: لیس بذاک الثقه، و لعل هذا هو الظاهر فیشعر على نوع مدح، فتامل .

رجال الخاقانى ج: ۳ ص: ۴۳

❼ حائری اصفهانی : لیس بحیث یوثق به وثوقا تاما و الکل محتمل و لعل الثّانی أقرب

الفصول الغرویه ج: ۱ ص: ۳۰۴

❽ابوالقاسم نراقی: بل لا یبعد دلاله ذلک على نوع مدح، یعنی لیس بحیث یوثق به وثوقاً تامّاً و إن کان فیه وثوق فی الجمله

شعب المقال ج: ۱ ص: ۳۶

❾ الکاظمی : وکذا قولهم: لیس بذاک ، فإنه ربما غد قدحا، وأنت تعلم أنها أکثر ما یستعمل فی نفی المرتبه العلیا ، کما یقال : لیس بذاک الثقه، ولیس بذاک الوجه، ولیس بذاک البعید ، فکأن فیه نوع مدح

عده الرجال ج: ۱ ص: ۶۴

 

شیخ قیس عطار بعد از بررسۍ کل اقوال راجع به عیسی بن المستفاد به این نتیجه میرسد :

من کلّ ذلک نستنتج أنّ عیسى بن المستفاد إمامی ممدوح بدلاله الالتزام من صریح الأقوال المتقدّمه على أقلّ تقدیر ، وإلاّ فعلى التقدیر الحسن هو ممدوح بالألفاظ القریبه من الصراحه ؛ لما علمت من أنّ قولهم “لم یکن بذاک ” یساوی قولهم : ” لم یکن بذاک الثقه العظیم”

 

از همه اینها نتیجه میگیریم که عیسی بن المستفاد امامی ممدوح است به دلالت التزام از اقوال صریح پیشین است بر کمترین تقدیر.والا بر تقدیر نیک او با الفاظی که قریب از صراحت است ممدوح است .

طرف من الأنباء والمناقب،تحقیق قیس العطار ج: ۱ ص: ۸۰

علامه مجلسی ﴿رَحِمَهُ الله﴾ در مورد کتاب عیسی بن المستفاد میگوید ”  معتبر أخذه من کتاب الوصیه  لعیسى بن المستفاد وهو من الأصول المعتبره ”

ترجمه: حدیث معتبر است،آن را از کتاب الوصیه عیسۍ بن المستفاد گرفته وآن از اصول معتبر است

مرآه العقول ج: ۳ ص: ۱۹۳

در نتیجه :
1⃣ جرح های وارد بر عیسی مردود است
2⃣ از عبارت شیخ نجاشی توثیق استفاده میشود
3⃣ علما بر کتاب عیسی بن المستفاد اعتماد کردند.

وَالحَمْدُلله

بسم الله الرحمن الرحیم

 

هرساله در بدو ایام فاطمیه کلیپی توسط ملحدین و وهابیت منتشر میشود به عنوان ” افسانه شکستن پهلو از زبان مرجع بزرگ شیعیان! ” مخاطب با خواندن این عنوان انتظار دارد که یک عالم جلیل القدر را ببیند، ولی عرض کنم که عنوان این کلیپ،بزرگترین دروغ دنیاست؛ چون متکلم نه مرجع است، ونه بزرگ است و نه شیعه !

این شخص کسی نیست جز مهره سوخته عربستان محمدحسین فضل الله﴿لَعَنَهُ للهْ﴾ مزدور صهیونیزم و وهابیت .

این شخص تنها منکرفاطمیه نیست،بلکه منکر بسیاری از ضروریات دین اسلام ومذهب حق تشیّع است .

از این رو،مراجع عالیقدر واصحاب اجتهاد به ضلالت وگمراهۍ این مزدور فتوا دادند؛ در لینک های ذیل فتاوای بسیار از فقها را میبینید که فضل الله را “ضال مضل” خواندند و او را از اجتهاد ساقط دانستند

: ⃣1 آیت الله میرزاجواد تبریزی
⃣2 آیت الله وحید خراسانی :
⃣3 آیت الله سیدعلی خامنه ای
⃣4 آیت الله سید تقی قمی :
⃣5 آیت الله سیدصادق روحانی :
⃣6 آیت الله سید علی سیستانی :
⃣7 آیت الله سید محمدسعید حکیم :
⃣8 آیت الله نورۍ همدانی :
⃣ 9 آیت الله بشیر نجفی :
🔟 آیت الله سید کاظم حائری :
⃣1⃣1 آیت الله سیدمحمدباقر حکیم :
⃣1⃣2 آیت الله سیدمهدۍ مرعشی :
⃣1⃣3 آیت الله سیدمحمدباقر شیرازۍ :
⃣1⃣4 آیت الله شمس الدین :
⃣1⃣5 آیت الله سیداحمد مددۍ :
⃣1⃣6 آیت الله سیدمحمد صادق صدر :
⃣1⃣7 آیت الله باقرشریف قرشی
⃣1⃣8 آیت الله سیدعلی مکی عاملی
⃣1⃣9 آیت الله شیخ علی کورانی :
⃣2⃣0 آیت الله سیدجعفر مرتضی :

وبراۍ دانستن نظر فقهای دیگر میتوانید از مکاتب آنان استفتا کنید .

علماۍ شیعه به بیان ضلالت وی اکتفا نکردند وعلمای دست به قلم شیعه به رسوایی علمی “فضل الله” اقدام کردند،چند کتاب معروف را معرفی میکنم .

1 – کتاب شریف مأساه الزهراء

تألیف علامه سیدجعفر مرتضی

کتاب حوار مع فضل الله 

تألیف سیدهاشم هاشمۍ

کتاب فضل الله ورأۍ فی عاصفه  
تألیف سید محمود غریفی

سرنوشت فضل الله عبرتۍ باشد برای کسانی که برای حطام وچندرغاز دنیا عَلَم عداوت با آل محمد صلى الله علیه وسلم را بر می افراشند .
وَصَلِی اَللَّهُ عَلَ یَّ مُحَمَّدٌ وآلهِ الساده المطهَّرینْ ولَعْنَهُ اَللَّهِ عَلَیَّ اعْدائِهِم وَظَالِمِیهِمْ وَمُبْغِضِیهِمْ وَغاصِبِی حُقُوقِهِمْ وَمُنْکِرِی فَضائِلِهِمْ ال ۍٰ قِیامِ یومِ الدِین لَعناً
یَستَغِیثُ مِنهُ اَهلُ النَّارِ ولَعْناً لاَ یَخْطُرُ عَلَیَّ بَالٍ .

بسم الله الرحمن الرحیم

تواتر اجمالۍ شهادت حضرت زهرا بر هر محقق متتبع پوشیده نیست، از این رو کلام برخی از علما راجع به این مورد را نقل میکنیم .

علامه محمّدتقی مجلسی :
« واما شهیده نزد شیعه متواتر است از أئمه أهل البیت صلوات الله علیهم که عمر در بر شکم آن حضرت زد به شرکت قنفذ و فرزندى که حضرت المرسلین صلى الله علیه و آله أو را محسن نامیده بودند ساقط شد »

لوامع صاحبقرانى ج: ۸ ص: ۵۰۷

⫸ علامه محمد باقر مجلسی :
ثم إن هذا الخبر یدل على أن فاطمه صلوات الله علیها کانت شهیده وهو من المتواترات

مرآه العقول ج: ۵ ص: ۳۱۸

⫸ علامه سیدجعفر مرتضی عاملی:
« بل مضافا إلى ما جاء فی کتاب سلیم هناک روایات کثیره بل متواتره عن المعصومین(ع)، ونصوص تاریخیه متضافره »
مأساه الزهراء﴿؏﴾ ج: ۱ ص: ۱۴۱

والروایات بمجموعها متواتره عن أهل بیت العصمه، فإذا ضم إلیها ما سواها من نصوص فإنها «: ومیگوید تفوق حد التواتر »
مأساه الزهراء﴿؏﴾ ج: ۱ ص: ۳۱۴

⫸ آیت الله سید صادق روحانی :

« لا أظنّ بمن تتبّع کلمات القوم والروایات أن یشکّ فی ذلک؛ نظراً لکثره الروایات واستفاضتها من طریق الفریقین ، بالمستوى الذی یتولّد عنه تواتر إجمالی للمسأله »
سایت رسمی معظم له

ملاحظه کنید که محقّقین ومحدّثین با بررسۍ نصوص به تواتر شهادت حضرت ﴿رُوحِۍ لَها الفِداءْ﴾ رسیدند،آیا انصاف است که یک ناصبی مجازۍ که هِر از بِر را تشخیص نمی دهد در تواتر تشکیک کند؟

 

نویسنده : استاد حیدر (ابوسهیل)